Het eerste ontwaken
In december 1981 woonde ik een week lang een workshop intensieve persoonlijke groei bij. De workshop was geweldig. Ik deed volop mee aan de processen en had in die zeven dagen veel geleerd. Aan het einde van de workshop ging ik naar de rivier. We hadden er elke dag gezwommen en genoten van het koele, snelstromende water. Er waren enkele stroomversnellingen vóór de plaats waar ik stond en net voorbij de stroomversnellingen was een diepe poel. Aan de andere kant van de rivier rees de dichtbeboste oever scherp omhoog naar de hemel. Terwijl de zon mijn lichaam verwarmde, stond ik aan de oever van de rivier en genoot ik van de natuurlijke schoonheid van mijn omgeving.
Plotseling merkte ik dat ik door een spontane meditatie werd geleid, die zich in de volgende vijftien tot twintig minuten in fasen ontvouwde. Ik wist niet wat er gebeurde of wat ik deed. In zekere zin deed de meditatie mij. Elke fase van de meditatie was spontaan en ongepland. Het was alsof ik op een mysterieuze manier van binnenuit werd geleid. Ik voelde mijn armen opengaan en ongeveer tien minuten lang stond ik met uitgestrekte armen en omhelsde met mijn bewustzijn de bomen aan de overkant van de rivier. Ik werd heel aanwezig bij de bomen en nam letterlijk de energie en het bewustzijn van de bomen in mij op. Ik werd één met de bomen.
Na ongeveer tien minuten liep ik langzaam de rivier in. De dag ervoor had het geregend en de rivier stond behoorlijk hoog. Het water voor mij stroomde snel over de rotsen. Het was moeilijk om voet aan de grond te krijgen. Maar het lukte me om de rivier in te lopen waar de stroomversnellingen het sterkst waren. Het water stond ongeveer borsthoogte of misschien iets lager. Ik draaide me om en keek naar de kracht van de stromende rivier. Onder normale omstandigheden kon ik onmogelijk tegen de stroomversnellingen op. Ik zou zijn weggevaagd. Maar ik had de bomen in mij. Ik voelde ongelooflijke kracht en stabiliteit in mij. Ik trotseerde de stroomversnellingen. Ik trotseerde de rivier met mijn kracht en mijn wil. Ik was in totale innerlijke stilte. Het was alsof ik mijn ware zelf aan de rivier openbaarde. Ik voelde me volkomen verheven. Ik stond ongeveer tien minuten tegen de stroomversnellingen. Vervolgens maakte ik, zonder na te denken, drie of vier krachtige slagen door de stroomversnellingen naar de diepe poel die net daarachter lag.
Spontaan dook ik diep. De poel was donker en troebel en ik had het gevoel dat ik in de diepten van de duisternis dook. Toen ik uit de diepte naar boven kwam en uit het water tevoorschijn kwam, liet ik een geluid horen, dat ik alleen kan omschrijven als een oerschreeuw. Deze oerschreeuw vulde de hele vallei toen het diep uit mij naar boven kwam. Het leek een bevestiging dat ik eindelijk was gearriveerd. Ik herhaalde dit proces drie keer, elke keer kwam ik met een oerschreeuw uit het water.
Vervolgens deed ik drie slagen naar voren, het hart van de stroomversnelling in, en gaf me over aan de rivier. Ik liet het volledig los en werd meegesleept. Mijn ogen waren gesloten. Ik lag met mijn gezicht naar beneden. Ik werd over rotsen gedragen. Ik dacht er helemaal niet over na om mezelf te beschermen. Ik had gemakkelijk gewond kunnen raken. Ik had gemakkelijk tegen de rotsen kunnen worden geslagen en bewusteloos kunnen worden geslagen. Maar ik gaf me over. Ik vertrouwde de rivier volledig.
Ik kwam tot rust in een stil deel van de rivier, een paar honderd meter stroomafwaarts. Terwijl ik naar de rivieroever liep, kon ik zien dat ik me in een compleet andere dimensie bevond. Ik verkeerde in een veranderde bewustzijnsstaat. Het was mijn eerste ervaring met de ontwaakte staat, hoewel ik op dat moment geen idee had wat er met mij gebeurde. Het totaal van mijn ervaringen uit het verleden kon geen enkele verklaring bieden voor wat ik ervoer toen ik uit de rivier tevoorschijn kwam.
De tijd was verdwenen. Ik werd overweldigd door een gevoel van liefde en eenheid. Ik werd overweldigd door een gevoel van het heilige en het goddelijke. Alles leek mij perfect. Alles brandde van binnenuit. Ik verkeerde in een staat van totale gelukzaligheid. Er hing magie in de lucht toen ik langs de weg langs de rivier liep.
Ik was ontwaakt in een wereld van buitengewone schoonheid en voelde me volledig bedwelmd door goddelijke liefde. Ik merkte dat ik keer op keer ‘ik hou van je’ zei. Ik kon mezelf niet tegenhouden. Ik vertelde de koeien die in de wei stonden dat ik van ze hield. Ik vertelde de bomen dat ik van ze hield. Ik vertelde het aan de lucht en de wolken en de rivier. Liefdesliederen, die ik nog nooit eerder had gehoord, begonnen uit mij te stromen.
Alles wat ik zag en hoorde werd omarmd door mijn liefde. Ik voelde mij Sint Franciscus van Assisi. Ik werd verteerd door liefde. Ik werd verslonden door liefde. Ik was bedwelmd door liefde. Alles in het bestaan was perfect. Ik was vervuld van een gevoel van verwondering en verbazing.
Na een tijdje begon ik een stroom van inzichten en onthullingen te ontvangen over de aard van de menselijke conditie. Er werden enkele belangrijke sleutels tot spiritueel ontwaken onthuld. Mijn bewustzijn stelde zich open voor de wijsheid van alle eeuwen. Het was een opwindende ervaring. Veel van deze inzichten en onthullingen zijn opgenomen in mijn boeken.
Op dat moment veranderde de energie van de ervaring. Het niveau van liefde en licht in alles om me heen nam dramatisch toe. Ik voelde een Aanwezigheid in mij die ik nog niet eerder had gekend. Plotseling en zonder waarschuwing begon God tot mij te spreken. Tot dit punt in mijn leven was ik agnostisch geweest. Ik kon een God niet aanvaarden die zoveel lijden in de wereld had toegelaten. Maar dit was een God van liefde en volmaakt mededogen. Ik kon niet zeggen of de stem van God van binnenuit of van buitenaf kwam, maar ik schreef alles op wat er werd gezegd.
Terwijl Gods boodschap zich ontvouwde, besefte ik dat mij gevraagd werd iets te doen. God vroeg mij om de waarheid over Jezus te vertellen. En mij werd gevraagd om er in het openbaar over te spreken. Ik wist niet waar God het over had.
“Ik weet de waarheid over Jezus niet!” Ik huilde. “En zelfs als ik het zou weten, zou ik te bang zijn om er publiekelijk over te praten!”
“Zoals je wilt, mijn geliefde”, was Gods liefdevolle antwoord.
Gods reactie op mij was overweldigend. Ik had nog nooit zo’n niveau van liefde en acceptatie ervaren. Dit was werkelijk een God van liefde. Dit was een toestaande God. Ik mocht zelfs Gods verzoek weigeren. Er gingen een aantal dagen voorbij. Ik bevond me nog steeds in een verheven staat van liefde en gelukzaligheid. Ik kon nog steeds de aanwezigheid van God in mij voelen, zelfs nadat ik Gods verzoek had afgewezen.
Ik bleef ongeveer drie weken in een verhoogde staat van bewustzijn. Ik bevond me in het eeuwige rijk waarin tijd geen plaats leek te hebben. Ik ervoer de diepste niveaus van universele liefde. Ik zag schoonheid en Eenheid in alles.
Geleidelijk kwam er een einde aan de communicatie. Ik werd teruggebracht naar een beter beheersbare en vreedzame toestand. Het was tijd voor integratie. Ik bezocht verschillende vrienden in de omgeving. Vervolgens ging ik naar het zuiden om me bij een vriend te voegen. Ik bevond me nog steeds in een ontwaakte bewustzijnsstaat, maar ik was aanzienlijk ver van het hoogtepunt van de ervaring gekomen. Na ongeveer drie maanden stopte het plotseling en keerde ik terug naar het bewustzijnsniveau dat vóór deze hele ervaring bestond.
Ik voelde zo’n diep gevoel van verlies. Ik voelde een diepe droefheid, een verschrikkelijke wanhoop. Mijn bewuste verbinding met God was verdwenen. Op die dag begon mijn spirituele zoektocht serieus. Ik moest uitzoeken wat er met mij was gebeurd. Ik moest een weg terug vinden naar de liefde, de waarheid en de schoonheid, die ik zo volledig had ervaren. Ik moest mijn weg terug naar God vinden.
Er zouden drie jaar voorbijgaan voordat ik het tweede ontwaken ervoer. Het was tijdens het tweede ontwaken dat ik me opende in de eeuwige dimensie van het bestaan. Het was tijdens het tweede ontwaken dat de waarheid over Jezus werd onthuld. Het was tijdens het tweede ontwaken dat ik volledig de ervaring van de hemel op aarde binnenging.
Het tweede ontwaken
Het had drie jaar geduurd om de ervaring van dat eerste ontwaken te integreren. Gedurende die tijd las ik uitgebreid en bezocht ik verschillende Meesters in India in een poging te begrijpen wat er met mij was gebeurd.
Geleidelijk keerde ik terug naar de Eenheid en liefde die ik drie jaar eerder had ervaren, maar het was veel zachter en ik kon gemakkelijker functioneren in de wereld.
Ik begon groepen te leiden en met anderen te delen wat aan mij was geopenbaard.
In december 1984 keerde ik terug naar het Jasmine Retreat Center, waar ik mijn eerste ontwaken had meegemaakt. Deze keer leidde ik de retraite. Er waren ongeveer dertig mensen aanwezig en de meesten van hen werkten al meer dan een jaar met mij samen.
Het was een zeer krachtige gebeurtenis en bijna iedereen opende zich in de diepste niveaus van ontwaakte Aanwezigheid.
Op de laatste dag van de retraite begon ik me open te stellen voor de eeuwige dimensie van het bestaan. De tijd was verdwenen en ik wist dat ik weer een piekervaring tegemoet ging. Deze leek nog krachtiger dan de eerste. Ik ervoer Eenheid met alles wat ik tegenkwam. Het was magisch. Het was vol mysterie en verwondering. Ik bevond me in een staat van perfecte stilte, aanwezigheid en liefde.
De volgende dagen bracht ik in gelukzalige gemeenschap door. De bomen, de bloemen, de vogels en zelfs de insecten werden ervaren als liefdevolle vrienden, die deze prachtige wereld met mij deelden.
Op ongeveer de vijfde dag ging ik op het gras liggen om uit te rusten. Ik sloot mijn ogen, strekte mijn armen wijd uit en ontspande diep. In de verte hoorde ik het geluid van de rivier. Ik kon vogels horen zingen. Mijn geest was stil en ik bevond me in een staat van perfecte aanwezigheid.
Toen merkte ik plotseling dat ik door de tijd naar een andere dimensie werd getransporteerd. Op de een of andere manier zat ik aan het kruis en ervoer ik de kruisiging tot in de kleinste details. Het was alsof ik door de ogen van Jezus keek, alle geluiden hoorde en alle gevoelens voelde die bij die ervaring betrokken waren. Ik voelde de fysieke pijn van de kruisiging en ik ervoer dat vreselijke moment aan het kruis, toen hij uitriep: “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?”
Daarna volgde een reeks onthullingen over wat er werkelijk met Jezus aan het kruis is gebeurd, en wat er met hem is gebeurd sinds zijn dood.
Dit proces van openbaring ontvouwde zich in de dagen daarna. Ik bevond me tegelijkertijd in verschillende bewustzijnsgebieden. Het was erg verwarrend en best een moeilijke ervaring om doorheen te gaan. Ik voelde me overweldigd door deze onthullingen. Hoewel zij de goddelijkheid van Jezus op het diepste niveau bevestigden, waren er niettemin enkele verrassende afwijkingen van de traditionele christelijke geloofsovertuigingen.
Tegen de tijd dat dit ontwaken begon af te nemen, was ik volledig uitgeput. Ik had al vele nachten niet geslapen en ook niet veel gegeten.
Een paar goede vrienden brachten me naar Byron Bay en ik verbleef in een hut achter hun huis. Ik viel in bed en sliep drie dagen. Toen ik ontwaakte, was ik in de hemel op aarde.
Het is moeilijk te omschrijven hoe het werkelijk was. Ik kan alleen maar zeggen dat ik als individu niet meer bestond. Ik was volledig opgegaan in Eenheid. Mijn geest was volkomen stil. Het verleden en de toekomst waren verdwenen. Er was letterlijk geen leven buiten het huidige moment.
De hut lag in een prachtig bos. Het was stil en afgelegen en het enige dat ik kon horen was het geluid van zingende vogels. De volgende drie weken lag ik in bed of zat ik in een stoel bij het raam, volledig ondergedompeld in het mysterie van het bestaan. Af en toe ging ik wandelen, maar mijn lichaam was behoorlijk verzwakt door de ervaring.
Ik kreeg in die tijd heel weinig bezoek, en de weinigen die wel kwamen, wisten niet echt hoe ze bij mij moesten zijn. Ik kon geen gesprek voeren, maar als iemand een vraag stelde of advies zocht, kon ik reageren. Ik bevond me in een constante staat van diepe liefde en Eenheid.
Op een dag kwamen deze woorden spontaan diep in mij naar boven.
“Er zal niemand komen.”
Op de een of andere manier brachten deze vier woorden een boodschap voor mij over. Ik moet van de bergachtige hoogten van bewustzijn afdalen en terugkeren naar een normaler niveau. Dan zou ik kunnen functioneren in de wereld van de tijd en mezelf beschikbaar kunnen stellen voor anderen die begeleiding zochten.
“Als niemand naar mij zal komen, dan zal ik naar hen gaan.”
Het was moeilijk om van dat hoogtepunt af te komen, maar na ongeveer drie maanden kon ik een leven in de wereld van de tijd hervatten.
Ik had geen verwachting of verlangen naar nog meer ontwaken. Ik was meer dan tevreden met een rustig en vredig leven, wandelen, thee drinken in de plaatselijke cafés van Byron Bay en de lessen delen met degenen die de weg naar mij vonden.
In december 1990 plande ik een residentiële retraite, opnieuw in het Jasmine Retreat Center. Ik stond op het punt mijn derde ontwaking in te gaan.
Het derde ontwaken
Het was een zevendaagse retraite en op ongeveer de zesde dag begon ik me opnieuw open te stellen voor de eeuwige dimensie van het bestaan.
Als ik terugkijk op de eerdere ervaringen, zou ik zeggen dat het eerste ontwaken een enorme opening van het hart was. De tweede was een opening naar het Christusbewustzijn. De derde was een ontwaken in Godsbewustzijn.
Ik werd meegenomen op een reis door het mysterie van het bestaan. Ik werd de rotsen en de bomen en de vogels en de lucht. Ik reisde door de tijd van het begin tot het einde en van het einde tot het begin. Ik heb God in alles ervaren. Ik voelde de aanwezigheid van Boeddha en Jezus en Mohammed. Ik was in het gezelschap van heiligen en wijzen. Het was diep mysterieus.
Na enkele weken nam het ontwaken geleidelijk af en het duurde vele maanden van integratie voordat ik een normaal leven kon hervatten.
Nog drie maal ontwaken
Er zijn nog drie maal een ontwaken geweest. De vierde vond plaats in 1992 en duurde slechts een week. Het ging om onthullingen over de aard van liefde en wat het betekent om liefdevol in de wereld te leven.
Het jaar daarop werd ik uitgenodigd om enkele workshops te geven in New York en Boston. De reacties op mijn lessen waren zo positief dat ik besloot naar Amerika te verhuizen. De volgende vijf jaar reisde ik van plaats naar plaats. Ik ging gewoon naar de plekken waar ik werd uitgenodigd. Al mijn bezittingen pasten in de kofferbak van mijn auto.
Het vijfde ontwaken vond plaats in New York City in de zomer van 1994. Het was een integratie van alle andere voorafgaande momenten van ontwaken. Terwijl ik door de straten van Manhattan dwaalde, in een compleet veranderde bewustzijnsstaat, leek alles op zijn plaats te vallen. Alle inzichten en onthullingen van mijn eerdere ontwaken vielen samen in één enkel punt. Heilige geometrie ontstond in mijn geest en onthulde op de een of andere manier de oorsprong van het bestaan.
Opnieuw ervoer ik Eenheid met alles wat ik tegenkwam. Maar deze keer was het met auto’s en bussen en lantaarnpalen, in plaats van bomen en bloemen en de rivier. Iedereen leek verlicht voor mij. Ik kon zien dat we allemaal briljante acteurs zijn die rollen spelen op een kosmisch toneel.
Na het vijfde ontwaken wist ik zeker dat het voorbij was en dat mijn reis voltooid was. Ik had niets anders verwacht en toen, zonder waarschuwing, vond het zesde ontwaken plaats in mei 1997. Tijdens dit zesde ontwaken, dat ongeveer veertien dagen duurde, voelde ik me een onsterfelijke. Ik was sterk verbonden met de sterren en met de ruimte. Ik was verbonden met de wereld van de verheven Meesters en met het engelenrijk. Ik verkeerde in een voortdurende staat van verrukking.
Een laatste woord over ontwaken
De diverse momenten van ontwaken die ik heb beschreven zijn piekervaringen en, zoals alle ervaringen, komen en gaan ze. Ze komen op door genade en gaan uit eigen beweging weg. Je kunt ze niet vasthouden en je kunt er ook niet naar verlangen.
Piekervaringen zijn niet nodig in het proces van ontwaken.
Voor de meeste mensen zal het ontwaken geleidelijk verlopen. Het zal het omarmen van echte verantwoordelijkheid met zich meebrengen. Het zal een juiste relatie met het ego met zich meebrengen. Het zal moed en eerlijkheid vereisen om elk aspect te onthullen van wie je bent geworden op deze lange reis door tijd en afscheiding. Je zult die reservoirs van onderdrukte emoties moeten leegmaken. Je zult jezelf moeten bevrijden van de verstrikking in anderen. Je zult het oordelen moeten overstijgen. Je zult je moeten openstellen voor de waarheid van het leven, de waarheid van liefde en de waarheid van macht.
Maar de echte sleutel tot ontwaken is het leren van de kunst van het aanwezig zijn, zodat het huidige moment de basis van je leven wordt.
Aanwezigheid is de hoofdsleutel. Het onthult de IK BEN van jou. Het onthult Eenheid. Het openbaart de levende aanwezigheid van God in alle aanwezige dingen. Het onthult de hemel op aarde. En het transformeert je leven in de wereld van de tijd.