Alles is al vrij

Aangezien alle verschijnselen tijdloos vrij zijn

is er niets dat gedaan zou moeten worden om ze

opnieuw te bevrijden door realisatie

Als ze niet al tijdloos vrij waren

zou realisatie ze niet vrij kunnen maken.

En als ze al vrij zijn

is er geen noodzaak om ze dat alsnog te maken.


Daarom, behandel ze niet alsof hun essentie

 – die helemaal los staat van wel of geen realisatie –

kan worden gedefinieerd als gebonden of vrij.

Zelfs de gedachte dat vrijheid tot stand komt

door directe introductie is al misleidend

Je streeft er naar deze essentie

vrij te maken van datgene waar het door gebonden is.

Maar er is niets wat gedaan hoeft te worden

om het vrij te maken,

want onbelemmerd bewustzijn, dat nooit

als wat dan ook heeft bestaan,

brengt geen enkele dualiteit met zich mee

van iets dat moet worden gerealiseerd

en iemand die zich dat realiseert.

Er is gelijkheid

omdat er niets is wat door realisatie wordt verbeterd

of er slechter van af is door zijn afwezigheid,

en er is daarom ook geen enkele noodzaak

voor een of andere toevallige realisatie.


En omdat er nooit iets heeft bestaan

dat gerealiseerd moest worden,

aangezien de uiteindelijke aard van verschijnselen

voorbij het gewone bewustzijn ligt,

is spreken over “realisatie”

zelfs op het relatieve niveau

alleen maar misleidend.


Wat vanaf dit punt getoond kan worden

is dat wat zienswijze en meditatie overstijgt.

Niets hoeft te worden gedaan

wat betreft realisatie,

niets hoeft direct te worden geïntroduceerd

en geen enkele staat van meditatie hoeft te worden gecultiveerd.

Daarom is er de uitdrukking

“Het is niet relevant of je nu wel of niet

tot realisatie bent gekomen”.

Longchepa. Uit: de schatkamer van schriftelijke overdracht.